Το παράδειγμα που ακολουθεί δεν είναι από κάποιο σχέδιο πόλης που έχει προταθεί η έχει πραγματοποιηθεί. Είναι μια αναφορά σε μια υπάρχουσα κατάσταση ενός χωριού στην Ολλανδία, που αγγίζει ευαίσθητες χορδές και γεννά σκέψεις και ερεθίσματα για την Ιδέα της Πόλης, μιας ιδανικής πόλης, για το πώς το περιβάλλον και το μικροκλίμα επιδρά στους ανθρώπους και για το πώς ο άνθρωπος μπορεί να φτιάξει τον τόπο στον οποίο ζει και κινείται. Πάντα κατά την προσωπική μου άποψη...
Είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου, καλά κρυμμένο μέσα στα καταπράσινα λιβάδια της ολλανδικής επαρχίας, ένα «διαμάντι» της φύσης που έχει καταφέρει να μένει μέχρι σήμερα μακριά από την πολυκοσμία και τη φασαρία των μεγαλουπόλεων.
Στο Giethoorn, ένα χωριό στην ολλανδική επαρχία του Overijssel, το τοπίο, οι κάτοικοι, οι ρυθμοί της ζωής, η καθημερινότητα μοιάζουν ειδυλλιακά. και πώς αλλιώς άλλωστε αφού μιλάμε για έναν τόπο σχεδόν μαγικό.
Χωρίς δρόμους και αυτοκίνητα, αφού η μετακίνηση γίνεται με βάρκες μέσω των γραφικών καναλιών του χωριού (και μάλιστα όλες είναι ηλεκτροκίνητες, για να μη διαταράσσεται η ηρεμία…) η ζωή στο Giethoorn κινείται σε άλλους ρυθμούς, αξιοζήλευτους και απόκοσμους.
Η «Βενετία του Βορρά» -όπως είναι ευρέως γνωστή- κατοικήθηκε για πρώτη φορά το 1230 από πρόσφυγες της Μεσογείου, ενώ σήμερα αριθμεί περίπου 2.500 κατοίκους, αποτελώντας ένα από τα πλέον γνωστά τουριστικά θέρετρα της Ολλανδίας.
Πενήντα και πλέον ξύλινες γέφυρες συνδέουν τα σπίτια μεταξύ τους, ενώ στενοί ποδηλατόδρομοι επιτρέπουν στον κόσμο να μετακινηθεί με άνεση, χρησιμοποιώντας ποδήλατα.
Τα σπίτια της περιοχής «συνθέτουν» ένα μαγικό τοπίο, το οποίο, σε συνδυασμό με το καταπράσινο περιβάλλον και τα κανάλια μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από κάποιο παραμύθι ή από έναν πίνακα ζωγραφικής.
Κοιτάζοντας τις εκπληκτικές εικόνες, νομίζετε ότι ξαφνικά θα εμφανιστούν μπροστά σας μια βασιλοπούλα ή ένας πρίγκιπας πάνω στο άλογό του ή κάποιο ξωτικό και μια νεράιδα ανάμεσα στα δέντρα.
Ένας ευαίσθητος σχεδιασμός, ο οποίος όμως δημιουργήθηκε σταδιακά και οργανικά χωρίς την ύπαρξη κάποιου κεντρικού και καθολικού master plan. Απλά δεν επιτράπηκε ποτέ η είσοδος αυτοκινήτων στην περιοχή και δεν επιτράπηκε ποτέ να κατασκευαστούν υποδομές για συγκοινωνίες και οχήματα.
Το πλέγμα των ποδηλατοδρόμων και των καναλιών είναι τα μοναδικά δίκτυα μετακίνησης και μεταφοράς, καθιστώντας το τοπίο ήσυχο, φιλικό στο περιβάλλον και ικανό να επαναφέρει μνήμες ευχάριστες του παρελθόντος σε κατοίκους και επισκέπτες.
